Autorka

Justyna Dąbrowska

Od 35 lat zajmuję się pisaniem. Na początku tej drogi pisałam o moich dzieciach – felietony do weekendowego dodatku Gazety Wyborczej, a następnie „Magazynu” tejże Gazety.

Z tych felietonów powstały dwie książeczki: „Z dziećmi bez stresu” i „Nawet z dziećmi może być przyjemnie”W 1995 roku założyłam miesięcznik „Dziecko”, którym kierowałam przez następne 18 lat, pisząc na jego łamach o tym, jak traktować dzieci z szacunkiem, jak budować z nimi relacje, a także jak sobie radzić z rodzicielskimi wyzwaniami.

Dziś jestem przede wszystkim wywiadowczynią. Rozmawiam z ludźmi, którzy są na ostatniej prostej swojej życiowej drogi. Pytam ich o to, co jest warte w życiu starania, skąd czerpią swoją siłę, witalność, nadzieję.

Spotykam się z Mistrzami i Mistrzyniami życia – spotkań była już ponad setka.  Z tych rozmów powstało już kilka książek, a następne się piszą.

Rozmowa jest moim sposobem na wychodzenie z samotności i na radzenie sobie z życiowymi mieliznami. 

Twórczość

Rozmowa jest formą, która jest mi najbliższa.  Za jedną z nich (z profesorem Jerzym Jedlickim) otrzymałam nagrodę imienia Barbary Łopieńskiej – za najlepszy wywiad prasowy roku 2012. Od tamtej pory ukazało się wiele książek z rozmowami.

Książki:

”Nie ma się czego bać”

„Nie należy się peszyć czymś tak trywialnym jak krótkość życia. Poza tym trzeba uważnie zamiatać podłogę. Nie po to, żeby była czysta, tylko żeby uważnie żyć każdą chwilą.

Poza tym nie warto mieć pretensji do całego świata. Poza tym mąż ma mieć ugotowany obiad. No i nie trzeba wstrzymywać oddechu na widok staruszków, nawet niechlujnych. Starością nie można się zarazić. Trzeba zarobić sobie na dobrą starość. Najlepiej – mądrym życiem.

Spieszmy się mądrze żyć, zdają się mówić bohaterowie książki Justyny Dąbrowskiej. Mądrej, ważnej książki.”

– Hanna Krall.

"Jaka piękna iluzja”

„Dwie kobiety rozmawiają. O tym, że może się tak zdarzyć, że jakaś część życia upłynie bez miłości. I o tym, że to nie zniszczy doszczętnie. O relacji z samym sobą, wyrozumiałości, przyglądaniu się sobie uważnie i z cierpliwą czułością. O smutku nierównym rozpaczy. O dzieciach, które biorą rodziców na wychowanie. O równowadze, którą można pochwycić jak rzuconą z drugiego brzegu linę o mocnym splocie.

W tej rozmowie są emocje i stany, których nazwania się bałam. Niepotrzebnie. Magdalena Tulli i Justyna Dąbrowska opowiadają je dla mnie na głos. Smutek, miłość, strata, dźwiganie ciężarów (własnych i odziedziczonych), macierzyństwo, umieranie – dobrze nazwane – stały się częścią mnie, już nie obcą, nie groźną. Kiedy skończyłam czytać, świtało. Chociaż pokój był pusty, nie czułam, że jestem w nim sama.”

– Magdalena Kicińska. 

„Miłość jest warta starania”

 

„Mógłbym ten felieton okrasić bogato cytatami z książki, bo są tam perły. Ale tym razem pasuję, bo chciałbym, żebyście dotarli i dotarły do tego skąd się wzięły, że nie są to złote myśli rzucane w powietrze dla poklasku i przychylnych pokiwań głową, a swoje źródło mają w ugruntowanej, budowanej latami postawie filozoficznej. Piękne są te wywiady i niezwykła jest kultura im towarzysząca. Jeśli wątpicie w jakość debaty publicznej (i słusznie), jeśli jesteście zmęczeni jednokanałową komunikacją Fejsbuka – sięgnijcie po te wywiady.”

– Wojciech Szot. 

"Zawsze jest ciąg dalszy"

 

„Psychoterapeuci żyją i pracują najdłużej. Dlaczego tak jest? Skąd czerpią nadzieję, witalność i sens życia? Co daje im napęd do pracy i miłości? W świecie, który nie może przestać gadać, umiejętność prawdziwego słuchania to ginąca wartość. W świecie, który promuje to, co młode i nowoczesne, umiejętność dostrzeżenia głębokiej mądrości, wynikającej z wieloletniego doświadczenia, to dar. Justyna Dąbrowska potrafi i jedno i drugie, dzięki czemu rejestruje głosy osób, które na co dzień słychać słabiej, choć to one powinny dawać wskazówki – co się w ostatecznym rozrachunku liczy, a co niewarte jest starania.”

– Agnieszka Jucewicz.

„Przeprowadzę Cię na Drugi Brzeg. Rozmowy o porodzie, traumie i ukojeniu”

 

„Trauma porodowa to temat, o którym w Polsce chętnie się milczy, łatwo się go unieważnia i podważa. By podjąć tę kwestię publicznie, potrzeba niemałej odwagi, wiedzy, doświadczenia i subtelności w opracowywaniu tak delikatnej materii. Trudno wyobrazić sobie, by można było zrobić to lepiej niż Justyna Dąbrowska. „Przeprowadzę Cię…” to lektura niełatwa, ale potrzebna; zdecydowanie i z precyzją dotykająca ran, lecz nie po to, by je rozognić, ale uleczyć.”

– Marta Bieganowska-Molendowska

„Swoją drogą...”

 

 

„Po lekturze mogę powiedzieć, że jest ona piękną pochwałą przyjaźni. Jest w niej bardzo dużo intymnych wyznań, które – w moim odczuciu – bez przyjaźni łączącej rozmówców nie miałyby szansy paść w przestrzeni publicznej. Prof. Bogdan (dla przyjaciół Zbyszek) de Barbaro opowiada dużo o sobie, o swojej pracy z pacjentami, ale komentuje też otaczającą go rzeczywistość – np. politykę. Z tych opisów wyłania się postać ciepłego lekarza psychiatry, autentycznie zainteresowanego swoimi pacjentami. Żadna z wypowiedzi nie brzmi jak wymuszona. W żadnym miejscu nie przyłapałam się na myśli, że „pewnie tak wypada mówić o pacjentach”, całość jest ujmująco autentyczna.

– Urszula Kaczorowska

Artykuły

Przeprowadziłam ponad sto rozmów, z których wiele ukazało się w prasie:

„Porządkowanie”

– wywiad z Jerzym Jedlickim.

Fot. Mikołaj Grynberg

„Wynagrodzona przez życie”

 wywiad z Julią Hartwig.

Fot. Mikołaj Grynberg

„Święty spokój”

 wywiad z Wiktorem Sedlakiem.

Fot. Mikołaj Grynberg

„Dzieło życia i… wystarczy”

 wywiad z Janem Sterlau.

Fot. Mikołaj Grynberg

„Czas przeźroczystości”

 wywiad z Wiesławem Łukaszewskim.

Fot. Mikołaj Grynberg

„Jak pożyjesz, to będziesz wiedziała”

 wywiad z Zofią Wielowieyską.

Fot. Mikołaj Grynberg

„Jak wszystko wkoło się pali, to wiesz, co jest ważne”

 wywiad z Marią Broniewską.

Fot. Mikołaj Grynberg

I wiele więcej,

(kolejność przypadkowa), m.in.:

Justyna Dąbrowska: "To oni pracują najdłużej, nierzadko do dziewięćdziesiątki. Jak to robią, że mają wciąż jasny umysł?"
Ludka Wujec: "Uczyliśmy się od siebie. Leżeliśmy w łóżku i Heniek mi czytał kawałek Ewangelii, a ja mu czytałam Majakowskiego"
Danuta Szaflarska: "Myślę do przodu"
prof. Andrzej Leder: "Nadzieja matką odważnych"
Zofia Milska-Wrzosińska: "Kochać Polskę i nie oszaleć"
prof. Aleksandra Jasińska-Kania: "Ostrożnie z naprawianiem ludzkości"
Krystyna Miłobędzka: "Schody do ogrodu"

zostańmy w kontakcie

Aktualności dla Czytelników

Jeśli interesuje Cię moja twórczość, pozostaw, proszę, swój adres mailowy. Z przyjemnością dam znać, jeśli na  horyzoncie pojawi się moja następna książka.